ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه - بخش دوم

ترجمه بخش های تدریس شده کتاب تحریر الروضه فی شرح اللمعه

به صورت دسته بندی شده

بر اساس کلاس حجت الاسلام جناب آقای دکتر علی دوست

تا پایان هفته ی هشتم آموزشی

لازم به ذکر است از این پس هر دو یا سه هفته ترجمه های بعدی قرار داده می شود .

کپی و نشر مطلب با ذکر منبع (+5صلوات) بلامانع است ...

•        طهارت از حدث:

طهارت توسط وضوء، غسل و تیمم حاصل می آید. (البته درباره ی تیمم در صورتی که بدل از غسل با وضوء باشد طهارت از حدث می باشد.)

•        معنای وضوء:

وضوء: اسم مصدر از (توضوء) به معنای وضو گرفتن است.

وَضوء: آبی است که با آن وضوء میگیرند.

ریشه ی این دو کلمه وضاءة به معنای پاکیزگی و پاک شدن از تیرگی گناهان است.

•        اسباب وضوء:

در صورتی که یکی از حدث های زیر در انسان پدید آید، برای نماز باید وضوء گرفت.

1)  ادرار.

2)  مدفوع.

3)  بادی که از مخرج بیرون می آید.

4)  خوابی که بر گوش و چشم بلکه مطلق حواس غلبه کند.

5)  چیزی مانند دیوانگی، مستی و بی هوشی که عقل را ببرد.

6)  استحاضه.

•        واجبات وضوء:

1)  نیت به قصد انجام وضوء همزمان با شستن صورت، توأم با قصد و اراده ی وجوب یا استحباب و نیز قصد تقرب به پروردگار متعال و همچنین با قصد استباحه یا هر قصد دیگری مثل رفع حدث، مبیحة لدخول علی المسجد یا مبیحة لقراءة القرآن و غیره باشد.

2)  جاری شدن آب برروی صورت به مقداری که عرض آن، فاصله میان انگشت شصت و انگشت وسط و طول آن به اندازه ی فاصله رستنگاه مو تا انتهای چانه است و کسی که موی کم پشت دارد باید آب را به لا به لای موها برساند.

3)  شستن دست راست از آرنج تا سرانگشتان و سپس شستن دست چپ به همبن شکل.

4)  مسح جلوی سر، آن گونه که مسح نامیده شود. هر چند با قسمتی از یک انگشت باشد که آن را بر روی موضع می کشد تا صدق مسح نماید.

5)  مسح پوست روی پای راست از سر انگشتان تا بر آمدگی روی هر پا و به همین ترتیب مسح روی پای چپ به طوری که از جهت پهنا مسح نامیده شود. مسح سر و پا با باقیمانده رطوبت آب وضوء که روی اعضاء موجود است صورت گیرد.

تبصره: از آنجا که شهید اول مسح را مطلق آورد و قیدی برای ترتیب برای آن ذکر نکرد لذا می توان بر خلاف ترتیب شستن صورت و دستها له عکس متعارف مسح نمود.

6)  رعایت ترتیب میان شستن اعضاء که ابتداء صورت سپس دست راست بعد دست چپ بعد مسح سر سپس مسح پای راست و در انتهی مسح پای چپ. این ترتیب لازم الاجراء است و در صورت عدم رعایت باید از هر کجا که ترتیب را رعایت نکرد برگردد و با رعایت ترتیب کار را ادامه دهد.

7)  بنا به قول مشهور اعمال وضوء باید پی در پی انجام شود. به طوری که هنگام پرداختن به عضوی، عضو قبلی خشک نشده باشد. در این جا خشک شدن حسی ملاک است نه فرضی.

•        مستحبات وضوء:

1)  مسواک زدن که از مستحبات مؤکد است. در مواردی مانند وضوء، نماز، خواندن قرآن و زرد شدن داندانها.

2)  نام خدا بر زبان آوردن با (بسم الله و بالله) و مستحب است که به دنبال آن گفته شود (اللهم اجعلنی من التوابین و اجعلنی من المتطهرین)

3)  دوبار شستن دستها پیش از فروبردن دستها در ظرف آب وضوء. این کار بنا به نظر مشهور پس از خوابیدن و خروج ادرار و مدفوع از مچ دست تا انگشتان مستحب است.

4)  سه بار مضمضه کردن آب در دهان.

5)  سه بار استنشاق نمودن یعنی آب را داخل بینی بردن.

6)  دوبار شستن صورت و دست ها پس از یکبار شستن آنها.

7)  خواندن ادعیه وارده هنگام انجام هر یک از اعمال واجب و مستحب وضوء.

8)  در شستن دو دست مردان ابتداء پشت دست و سپس در نوبت دوم جلوی دست را می شویند و زنان بر عکس مردان عمل می کنند. زیرا مستحب است در زنان که ابتداء از رو و سپس از پشت دست را بشویند.

•        شک در وضوء:

1)  اگر کسی در بین وضوء شک کند باید آن را از سربگیرد. منظور این است که اگر شک در نیت وضوء باشد چنین کند. زیرا به عمل بدون نیت اعتناء نمی شود.

2)  اگر کسی در بین وضوء یا انتهای وضوء شک کند که وضوء گرفته یا نه نباید به آن اعتناء کند چون معمولا چنین شکی پدید نمی آید.

3)  اگر کسی در حال وضوء و پیش از پایان آن در یکی از اعمال وضوء شک کند که انجام داده یا نه باید آن مقدار مشکوک را انجام دهد. مگر در صورت خشک شدن اعضای قبل از آن عضو که در این صورت به علت از بین رفتن موالات باید دوباره وضوء گرفت.

4)  اگر در برخی کارهای وضوء پس از گذشتن و فارغ شدناز آن شک کند نباید به آن توجه نماید.

5)  اگر کسی با علم به حدث در تحصیل طهارت شک کند بدون وضوء فرض می شود، زیرا اصل عدم طهارت است.

6)  اگر کسی با علم به طهارت در سر زدن حدث از خود شک کند باید به یقین سابق تمسک کرده و دارای وضوء فرض شود.

7)  کسی که می داند حدث و وضوء از او صادر شده است و در هر دو شک کند به این معنی که نمی داند کدام یک زودتر بوده، بدون وضوء محسوب می شود. علم یا شک قبلی مکلف به طهارت یا حدث تأثیری در این حکم ندارد.